ISLANMAYI ÖZLEDİM
Geç kaldı yine bu yıl, çiseleyen damlalar
Hazan yağmurların da, ıslanmayı özledim Boşa gitti hayatta, yaptığım tüm hamleler Hasretinden bir dağa, yaslanmayı özledim Sevgi güzel yaraşır, sevdim diyen insana Düşünmeden ey gönül, aşk derdiyle yansana Pencere kenarın da, telefon da ben sana Yağmurun dili ile, seslenmeyi özledim İnsan bir hoş olur ya,kalbe sevgi dolar da Her renkten yaban gülü, kokusunu salar da Okyanusa koşarken, bendin aşan sular da Deli ırmak misali, uslanmayı özledim Yüzün gülsün neşelen akmasın gözden yaşın Sevdasız yaşanmıyor, eğilmemeli kaşın Yel, boran, tipi sarsın, karla kaplansın başın Dağın zirvesi gibi, sislenmeyi özledim Kapalı kalmamalı, çözülmeli her bir giz Belli değil mi zaten, maziden kalan her iz Masallar da yaşadık, aşkı canan ile biz Dünlere bakıp bakıp, puslanmayı özledim Yollarıma bakarken, benli hayaller kurda Söylemeden sözünü, dinle hele bir durda El ele göz gözeyken, dolaşırken yağmurda Sırıl sıklam olup da, hislenmeyi özledim Lüzumsuz şu gönlünü, çiğneyip de eserken Sözcükleri art arda, tesbih gibi dizerken Sana böyle ben her gün, aşk şiiri yazarken İlham veren damladan, beslenmeyi özledim Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |