İçim yangın yeri!Çok zaman oldu görüşmeyeli İçim yangın yeri İçim duman duman bu gece Özlemin kuşattı gözlerimi Her köşesinde sen sessiz ve sensiz odamın Oda değil sanki uzay boşluğu İç sesim dışarıya çıksa Haykırabilsem adını Gel Azize’m Bir ses ver desem Gelir misin? Hani seni unutabilsem Vallahi şiir yazmam Bir ömür kaleme küsülü kalırım Karanlığa adını yazdım nasıl unuturum Seni toplamak için merdiven dayadım bulutlara Bu şehir uyurken ben seni aradım karanlık sokaklarında Kimi uyurgezer kimi aklını yitirmiş dedi Kulaklarımda bir uğultu Gözlerim matemi ağırlıyor Ağıdını yaksam çaresizliğin Beraber ağlar mısın? Adını sayıklıyorum sensiz karabasan gecelerde Yolda gördüğüm herkesi sana benzetiyorum Olur olmaz zamanlarda ıslanıyor gözlerim Bulutsuz yağıyor yanaklarıma Alnımın kırışıklığına yazılmışsın sanki Sensiz yaşamaktan korkuyorum Üşüyorum Azize’m üşüyorum hem de umutsuzca Üstümü örter misin? 24 Kasım 2021 |
Yüreğine emeğine sağlık
___________________________________Selamlar