1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
247
Okunma
Bu şehir uyurken
ben seni aradım karanlık sokaklarında
Kimi uyurgezer
kimi aklını yitirmiş dedi
Kulaklarımda bir uğultu
Gözlerim matemi ağırlıyor
Herkeste tasasız gülüşler
Ben gittikçe yabancılaşıyorum
Yakama yapışıyor
geride bıraktıklarım
Bedenime devasa bir öfke sinmiş
Çözemediğim bir düğüm var
Biraz ağlamaklıyım
biraz öfkeli
Hissetmiyorum artık
ayazda donmuş gözyaşlarımı
Bir zemheri daha dondurdu bizi
Acımadı
vurdu geçti ruhunu satanlar
Şimdi söyle
Kalabalıklar içindeki yalnızlığıma mı
Yoksa boğazına kadar kire bulanmış
nankör ruhlara mı tükürsem
Ağıtını mı yaksam çaresizliğin
Yoksa yeniden umuda mı sarılsam,
bilemedim...
__/Ehmed Kardok
31 Ekim 2024
5.0
100% (1)
Cevap Yaz