Şimdi Bir Cumartesişimdi bir cumartesi şimdi ekimin ortası sislerin örttüğü mevsim belki biraz üzüntü biraz keder biraz sen soluk soluk satır satır ılık bir nefes doluyor içime ne garip azize’m sensizliği soluyorum şimdi bir cumartesi şimdi yalnızlık sayfası senli öykümüz buz gibi ellerim üşüyor gözlerim buğulu buzlu cam gibi duvarda yaz hatırası bırakıyorum kendimi acımasızca ve hiç bir şey düşünmeden bu büyü bozulacak diye korkuyorum şimdi bir cumartesi şimdi ayrılığın ertesi denizde o gri mavilik sonbahar kokuyor tüm mevsimler bu aralar konuşmuyorum konuşamıyorum dilime dolanıyor sensiz, senli şiirler tırnaklarıma yapışıyor dünya hiçliklere sarılırken ben baharda kar gibi eriyorum şimdi bir cumartesi şimdi uzakta bir ay parçası kaçtır zaman oldu yoksun şehrim sensiz matem evi utandım sevgimden tutuşurken hasret içimde son sözlerin içimde azap al hayatımı bırak ihtiyarlığım intiharım olsun ve bir bakmışsın sensiz ölüyorum... 16 Ekim 2021 |