ASİ MARAL
İlmek ilmek örüyor genç kadın
Saçlarıyla birlikte renksiz hayallerini… Ağzında ninesinden miras türküsü Ellerinde gelin gibi kınası Nasırlarına tuz basıyor, içi acıyor nafile… Oradan oraya kaçıyor Asi maral misali kalbi hep ağzında atıyor… Başında çeyizindeki son çember Oyasında hayallerini saklıyor… Teklemese de kalbi yaşadıklarından Acısını hatırlatır gibi tekliyor duvarındaki saati… Her gece onun için deprem Her gece onun için sabaha çıkmak için Bir fırsat daha… Bir şükür daha Yaradana… Ne topraktaki taze koku Ne baharın kapısına gelişi umurunda… Asi maral… Zeytin siyahı gözleri deler geçer Solundaki kirli çerçevenin içindeki resimdeki Gülen yüzünü… Kime gülmüş o gözler Asi maral? Eri değil mi o, severek evlendiği yiğidi? Çok erken istedi ölüm yanına sevdiğini Gömdü hayallerini de yanına sevdiğinin… Zorla söktüler anlamını gülmenin Narin dudaklarından… Kabullendi, gülmedi Asi maral… Kimse bilmedi Geceler boyu asi maral ne anlattı Hayalleri gibi kaybolan yıldızlara Ve kimse bilmedi niye gülmedi hiç Pamuk tarlası yüzü… Acı başköşesinden hiç inmedi… Kimse bilmedi… |
Geceler boyu asi maral ne anlattı
Hayalleri gibi kaybolan yıldızlara
Ve kimse bilmedi niye gülmedi hiç
Pamuk tarlası yüzü…
icime aci cöktü ..
tebrikler...