Rezber YaşlarıBelki yarını göremem. Rezber bilir beni başımdan hüzün heybem düşmez bilirsin, kelebekler çok y/aşamaz şimdi sana dair özlemlerim öksüz Leylakların boynu bükük Öyle üşüyor ellerim, yüreğim yangın içinde tütüyor Ahıska Dağları hâr içinde gözlerim vuslat gönül hicrân ki korkum yumulur gözlerim göremem yeşil, mavi bahçem solumsal acıdır seni anabilmek Susturulmuş aşk yarası törpülenmiş kelimeler dilin kıskacında söğütlenir. Özlemine hasret dolu sarılı yamalı bohçam üzerinde parmak izlerin duruyor hâlâ içinde ezberini bozduğum Rezber yaşlarıyla yazılmış kitaplarım ceviz kabuğunda yaralı kalbim adı konulmamış hikâyem d/okunulmayan öksüz sevdam Sen ağlama hem yakışmaz dik duruşuna bilirsin hayat bazen y/amaçsızdır sancaksız vatan gibidir kendine. Sen yine hayatı ciddiye alma haydi gül biraz. Beni güzel hatırla adam ne zaman bir kır çiçeği görsen gözlerimdeki baharı hatırla. Yüreğin cennetine armağan ederek şiiri Alacağım kalsın hayattan yarını Gizem |
Duyguların en güzeli ile yazılan şiirlere merhaba, gerçek dost olan şaiirlere merhaba.
Kutladım yazdıran yüreğini, kalemini ve eserini
Gönlün abat olsun, huzurla dolsun
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın