Maktul
Yıldızlı bir öyküde dağılıyordu saçlarım
Ayaza doğru açıyordum düğmelerimi Güneşler topluyordum göğsüme Titreyen kalbimi yokluyordum Tarih tekerrürden ibaret biliyordum Hadiseler öncesindeydi o hadise Günah değmemişti henüz sözlerime Karanlığı dağıtıyordu onun sesi Bir parça ışık saklamıştım zor günler için Tabutum verilmemişti henüz ellerine... Beyaz bir balonun içinde tüm sevdiklerim Dönüştürüyordum sonsuz acıya Kırmızı tülüm düşüyordu saçlarımdan Eğilip almıyordum kırılan umutlarımı Ne giden oluyordum ne kalan Teneşirde silinirken tarihten adım Gözüne yaş düşmeyenleri sayıyordum Herkesi unutuyordum bir bir Bir onu hatırlıyordum Dönüp dolaşıp cinayet mahalline geliyordum Bütün delilleri saklıyor, kalbimi yokluyordum Katiller yalnız ölür biliyordum Değişiyordu bin mevsim Geldiğim son nokta Başlangıç meridyeni onu çok seviyordum |
Bazı şiirler böyle defalarca okutur kendini. Candan kutlarım