EllerinVagonu nu yitirmiş bir yolcu telaşı bendeki Gün gömleğini değiştirirken Serilir üzerime perde perde korkunun gölgesi Birden tarhana kokusu sarıyor her yeri Yaşım on Okul çıkışı, akşam üzeri Zengin mahallesinde fakir çocuk hüznü gözlerimde Su mataram kırılmış Annemin bakışlarında çaresizlik ve öfke İçimde titreyen başka bir çocuk var Kaç tokat kaç kez kırabilir bir kalbi Ellerin nede güzel anne... |