Hayat Sana Sesleniyorum Kifayetsiz ve Kafiyesiz
Hayat bu günlerde kafiyesiz konuşuyor
Ses uyumunu en yakın köşede satmış kadere… Tezatlığın tam ortasında bekle de dur şimdi Al mutluluktan vur kedere… Gönlümün yıkıntılarında öksüz kaldı çığlıklarım Ne zamandır berekete muhtaç… Yedi kat derinde mahsur kalmış çığlıklarım Kafiyesini geçmişim, tek bir sese aç… Rüyalar siyah beyaz Boğaz köprüsü sırasında intiharlarım Boğulmak ne kelime Bin bir parça içimde sakladıklarım… Her gece umutlarımı saklıyorum Yalanın beşiğinde… Kirlenmiş yüzümü karanlıkla aklıyorum Uçurumun eşiğinde… Tatlısına hasret, acısından yangın yürek Kafiyeni es geçiyorum hayat… Bana sen gereksin, sen gerek… Her şeyden geçsem de, senden geçemem hayat… HAYAT… |