Bir an olur ol’mak içinde olur her şey
Ve an olur ol’mak içinde yok olur her şey

Ne garip şey şu yaşamak denen
zil zurna heyecan yolu
Oysa anlamı gelmek ve gitmek
Bu kadar az ve öz
Ne öncesi ne sonrası
Gelmek ve gitmek...

Şu büyüklüğün başını kaldırıp baktın mı hiç ötesine
Uzaklar uzaklar uzaklar ve daha uzaklar
Yok yani sonu
Uzar uzar uzar...

Peki nedir seni  bu kadar kendi içinde
seni devasa gösteren sana...

Anlasana yok’sun bu ötenin içinde
bu uzaklığın içinde var’mış gibi yorulma
Nasıl da çırpınıyorsun varmış gibi bir yaşamak...
Yokmuş gibi bir ölmek içinde...

Ah nerde kaldı gidenler
o eski zamanlar
Zamanlar ve zamanlar...

Sahi neydi zaman
Bir yargıç
bir eski peri masalı
Belki çok uzak bir yıldızın gülüşü
Işığı sönmüş de olabilir
Bize gelene dek...
Biz varmış gibi
Yaşamış da olabiliriz
Kim bilir...

Ah zaman ve zaman ve zaman...

Anlasana bu kadar ötede ve bu kadar uzakta
Varmış gibi yaşamak
Yokmuş gibi ölmek...
Anlasana...

Evet yaşamaya/ölmeye devam edebilirsin...



Yolcu...
yazım;
sekisşubatikibinyirmibir
yayın;
onbirekimikibinyirmibir