ÖLÜMÜN HABERCİSİ
Kara bir gölgeydi sanki
Köşemden sarkan Ateşler içinde korkarak Korkarak bakıyordu yatağından Gün ışığını ararcasına Son gördüğü renkle Son duyduğu seslerle Korkarak bakıyordu gözleri Ayrılığın habercisi gibiydi Geride kalanlarınsa İlk sözü ilk hareketi Belki birbirimizden uzak bir ölümdü Haberlerse çığlıklarla gelicek Yahut salkım salkım gözyaşlarıyla İma edip yalnızlığına Hatıralarla bırakıp gidicekler Yine kalanlarsa karışacak Bir avuç kalabalığa Uçup gidicek hasretli bir vedayla Kara bir sayfalar arasından |
Merhaba değerli dost
Kutluyorum, kalemini ve eserini
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın