Ben mi öksüzüm,şiirim mi?Çerçevesiz bir resimde Cümlelerin içinde Üstü başı dağınık sözlerde Kendimizi aradık Üşüdük.. Yorgansız bedenlerde Zaman yolculuğu gemisinde Mahsur kaldık yıllarca Renkli bir kapı açılmadı bahtımıza Anahtarını kaybettik Huzurun,sevginin,neşenin Parça parça Bölük bölük bölümlerde Hüzünlü bir hikayeye İmza attık başrolde Küçük oyuncuyduk oysa ki Ne farkeder sanki Figüran bizdik Seyirci koltuğuna geçtik İzliyoruz.. Hakkettik koca bir alkışı Başıda,sonuda Hüsran.. Yalnızca bizim eserimiz Gururluyuz.. Yumuşak bir yüreğin Özlemiydi sevgi Her duanın karşılığı gibi Bir çay tadımlığında İçmek gibiydi Bölünmüş,parçalanmışız Eski fotoğraflar da Zaman çizelgesi pürüzlü Tükendik artık Noktasız ,virgülsüz mısralarda Üstü açık duygularda Ben mi öksüzüm,şiirim mi? Anlıyamadık Ne yazık ki.. sevay |