KAFES...Yankesici düşler Ah, rüya ertesi düştüğüm gerçekler Ç/engelli bir bulmacayım ben Yüreğim pare pare teslim olmuş bir kez Yalnızlığın hacminde yatan hazan yüklü o körfez Gözlerime inen perdeyi savuralı çok oldu Ve işte içimdeki kâhine yenik düştüğüm. Mısralarım var benim Bir o kadar yorgun vecizelerim Ters yüz yaptığımsa Her soluksuz kaldığımda Sığındığım o manivela Hani, hani göçmen kuşların esefle seslenişi Göçemediğim bir şehirsin sen Şehit düşmekle iştigal bir neferim ben Olmazın olmazı hayallerim Şahit olduğum mahzun göğün kartal bakışlı Sevdasısın sen içimdeki bilinmezin Bazen iki yakam savrulan Bazense mazimde saklı bir teyakkuz Gömdüğüm en derine Acı yüklü bir tevazu. İrkildiğim bir mevsimsin sen Ah, iri gözleri pencereme konan kumrunun Salındığı her izlek Düş gücümle yenik düşmedim işte ben bu ömre Katık yaptığım sevgi Çektiğim kahır ne ki ah, ne? Soluduğum havanın derinlerinde saklı bakış Aşkın asasıdır benim kalemim Aşkın kalesi asla düşmeyecek de Yaşadığıma dair Yazdığım şiirler ve hikâyeler Gönlümün korunda saklı hayaller Artık utanmadan seviyorum ben: Hele ki içimdeki çocuğun Mazlum yüreğine de kondu mu alevler Aşkın ladesidir sözcüklerim Yalnızlığın bakiyesi ve bakir tınısı Sevdalı şehrin ve mevsimin Yüreğime soktuğum her duygu her acı Bak, işte benim o martının kanadında saklı Yanık türkü. Yandığım malum Yaktığım ne ki yazgıma Razı geldiğim Yalvardığım sadece Rabbim Yeşile döndü gözlerim Yaşıma sadık bir hilalim ben Sevip de yaşlarıma teslim Kaçıp da uzaklara Kendimden ve aşktan kaçmamın Olmaz mı bir nedeni? Hızına yenik düştüm rüzgârın Benim mabedim benim yüreğim Benim kalem ve kalemim Yaktığım şunca kelam Dikili dilimde sevdalı nazirem Aşka emanet yüreğim Tekelinde olduğumsa razı geldiğim Kaderim. İsyanı içti kuşlar Fermuarını çektim sözlerin Sözümle özüme sadık sevdalı neferiyim ben Yıldızların Elbet bir de dikenlerim Kuş kadar canım Cananım demediğim Bir de içine saklandığım O fanustan firar edeceğim Güne özlemim Ve özgür kılındığım günün Temennisi ile şiirlerde yaşarım. İklimin de fedaisi bir yaprağım ben Ayrı düştüğüm dalım Ah, şu duygular nasıl da t/uzak Uzağındayım cihanın İçime yerleşik bir cennetti benimki Yazmanın şevki ile Bak, daha canlı ve ayaktayım Kurtuluşum olan o günün Beklentisi Umutla sıvazladığım sırtı olsa olsa yalnızlığımın Suretidir her yazdığım şiir Aslında bir ömürlük figandır Ömür yettiği kadar Kalsa da bakiye dünden Farzıdır evrenin Fazlasıyla acılara tutsak. Bir meftun kıblede yaşar doğar ve ölürüm Her imgedir Benim sırdaşım İlahi Ateşin her zerresine muhtaç olduğum Elbet kapısını açıp da kafesimin… |