Ey derviş nedir bu zahire meyil
Al postu başına sarıver gitsin
Marifet tac ile hırkada değil
Hırkanı çul deyu seriver gitsin

Hiçlik makamıdır makamı kulun
Var da hal ehliyle huzurda bulun
Ne sağdır ne soldur, takvadır yolun
Müstakim üzere duruver gitsin

Gururdan ucupdan kendini sakın
Sırrı sırra perde eyleme sakın
Eller bin dese de bir deme sakın
Her şerri hayıra yoruver gitsin

Takva için, ermek için, züht için
İlim denen edep denen taht için
Mutmain kılınmış kutlu kalp için
Gel kibir putunu kırıver gitsin

Sırlar âleminde kılsan temaşa
Piştim yandım deme isyandır haşa
Önce benliğinden nefsini boşa
Nefsini takvayla dürüver gitsin

Öyle bir aşk ile yansın ki için
Ne cismin bulunsun ne de bir biçim
Her ne ye yanarsan değsin can için
Uğruna o gamsız ser’i ver gitsin

Pervane misali yanmazsan eğer
Bir ham sofulukla zar neye değer
Zikir tokmağıyla nefsine eğer
Marifet yolunda vuruver gitsin

Ameli salihtir en güzel azık
Dön kendi özüne olmasın yazık
İmanın koruda bulunur rızık
Nefsini çarmığa geriver gitsin...