Kapının Eşiği
bütün sözleri bir araya getirip çatıdan savuruyordu gönlüm
sazlıklarda şişik boyunları ile bize eşlik eden kurbağalar aşklarını buluncaya dek şarkı söylediler suların akıl almaz derinliğine gömüldüm babam durdu kapının eşiğinde bir adım daha ilerleseydi diyecektim rüyama sıkışan sözcüklerin tamamlanmış halini diyemedim merdivenler geriledi bahçeye doğru iki söz söyleyebildim alt yazılı görüntü boğucu karmaşa unutturdu duygusunu sayıklayıp sakladım avucumda bir kelime karşılığı bile kalmadı sevincimin hep böyle olur yaz akşamları sarar yapraklar ağaçlar dallar sarar gecenin karanlığını okşar geçer başımdan bir his kalır saçlarımda şefkati kalır öksüzlüğümün. |