ÖĞRETİLMİŞ ÇARESİZLİĞE ÖFKEM
Toplumdan soyutlan, zorla nefes al
Ev iş arası aç kalmamak için savaş Yaşamak ağır kafana İmtihandır kesin bu felaketler Allah’ın iyi kullarına Ziyansın kendine bile, lanetle hayatı, bitir umutları Annenin dilinde kesilmez dua Bırakmış dünyevi hayalleri, uhreviyete adamış kendini Iraktır güzellik teraneleri, müzmin bir keder sarmış eksenini Issızlaşır düzenin modern köleleri, zuhur eder beynine kazınmış çaresizlik Zamanla bilincine işlenir, zehirleri seni Travmalarında kronik elemin sebebi ihtimalsizlik Amansız bir bağlılıkla öğretilmiş çaresizlik Az süreklilike işe yaramam dersin şahsına şimdi Kendine güveni çoktan kaybetmişsin Daha kötüsü olur diye arama adaleti Tepkisiz izleyip biat et diye bu uyuşukluk hissi Korkuyla diktatör olan kötü düşünceleri katlettim Sadakat yeminimle bir intikam baki Öfkem ateş olup yakacak her şeyi |