VUR DER GÖZLERİNVUR DER GÖZLERİN Haylidir çıkmıyor soluğun sesin Tahayyül ederken sıcak nefesin Hapsoldum içine tenden kafesin Sabırda hikmet var sır der gözlerin Kirpiğini sapla vur der gözlerin... Yüzüme el gibi yabancı bakıp Gitme uzaklara beni bırakıp Gözümden usulca kalbime akıp Gönül kapım açık gir der gözlerin Kirpiğini sapla vur der gözlerin Yıldızları getir saçlarıma tak Gönül çerağımı ateşinle yak İstersen elini ellerimden çek Yüreğinle okşa sar der gözlerin Kirpini sapla vur der gözlerin Ben yaralı serçe sen ulu bir çam Konup dallarına kanadım açam Çırpına çırpına üstünde uçam Bana bir aşiyan kur der gözlerin Kirpiğini sapla vur der gözlerin Senden gayrısına değmedi gözüm Aşkının oduyla yanıyor özüm Gittiğinden beri bil ki öksüzüm Ağyar bakışlara sur der gözlerin Kirpiğini sapla vur der gözlerin Onulmaz bir derdin eşiğindeyim Kırık dökük gönül beşiğindeyim Gör vefasız ölüm döşeğindeyim Gel yarama merhem sür der gözlerin Kirpiğini sapla vur der gözlerin Her akşam yollardan gözlerim seni Kalbimle sarmalar gizlerim seni Tanrı şahidimdir özlerim seni Bir tek sensin bana yâr der gözlerin Kirpiğini sapla vur der gözlerin. Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ |