MUHTAR EMMİ
Yüz haneden doksan beşi kapalı
Pas tutmuş antika kilitlerini. Konaklar sahipsiz, kırlar tapulu İnsanı anlamak zor muhtar emmi. Vakıflara çökmüş uyanık tipler Çalgısız, ezgisiz oyun tertipler Ölçüp- biçiyorken teknik ekipler Eğriyi-doğruyu gör muhtar emmi Budamışlar kiraz bahçelerimi Arif olanlardan zarar gelir mi? Kimi niyaz eder. kimi kederli Dozunda teselli ver muhtar emmi. Yaz boyunca sey-ru sefer işliyor Bu civarın kaç sakini kışlıyor? Seksenini aşan günü taşlıyor Kıssalardan hisse kâr muhtar emmi. Markaja almışsın tombul gelini Namus belasıdır, kırar belini Hiç sordun mu ahalinin halini? Kutlu emekleri gör muhtar emmi. Fırtınalar gevşek kolonu sökmüş İşgüzarlar gene yolunu bükmüş. İrfan yuvasıydı, temelli çökmüş Müspet düşünceler sır muhtar emmi. Atıl mı? Arazi dehlizle dolmuş Berivan’in çeşmeleri bozulmuş. Tabelalar bile tersten yazılmış Cahilin vasfıdır, şer muhtar emmi. Değişir her şahsın sığ tabiatı İşinden sezilir esas fıtratı. Küheylan olmuştur, dehle kıratı Döşüne yapışmaz ter muhtar emmi. Cami avlusunda övgüsü yetmez Avarede özür, bahane bitmez. Arif olan anlar, dosta gücenmez Mührünün hakkını ver muhtar emmi. Ömer ÇELİK |