Muhtaç Eyleme
Ulu Tanrım, senden bir tek dileğim
Mertleri nâmerde muhtaç eyleme. İşlemezse bir gün kolum, bileğim Varsa da kaderde muhtaç eyleme. Şu tabiat, kurtla iti ayırır; Kurdu dağda açken iti doyurur. Acep yiğit olanı kim kayırır? Yiğidi hünerde muhtaç eyleme. Emeksiz geçmesin lokma kursaktan, Yoksa ne farkımız kalır sarsaktan? Akan terden, çürütülmüş dirsekten Nasibimi ver de muhtaç eyleme. Dünyanın düzeni böyle oturmuş, Gelenler bizlerden çok şey götürmüş. Yazdığım, muzdarip birkaç satırmış; Kalemimi derde muhtaç eyleme. Kimleri gördüysem hây u heveste Hepsi de "özgürlük" adlı kafeste. Yine temennimdir o son nefeste; Kimseye mahşerde muhtaç eyleme. |Odlanış, sf. 78 |