Öncelikle başınız sağolsun Allah rahmet eylesin. Erkek egemen bir toplumda "Maşa kadar kocan olsun o da başında bulunsun" diyerek yetiştirildik. Yalnız kadın çaresizdir ezilmeye müsaittir sanılıyor. İlle bir erkek tarafından himaye edilmeli korunmalı gözüyle bakılıyor. Oysa yalnız kaldığınızda ne kadar güçlü olduğunuzu sınırlarınızı çizdiğinizde kimsenin aslında size zarar veremeyeceğini öğreniyorsunuz hayat öğretiyor. Temizlik her zaman evde bahçede yapılmaz gönülde de yapılmalı ve işe yaramayan insanlar hayatımızdan atılmalı ben buna bahar temizliği diyorum. Ben evli değilim çocuğum da yok yalnız yaşıyorum tek başıma bir ordu gibi hissediyorum kendimi kolay değil elbette ama imkansız da değil yeter ki ayaklarımız yere sağlam bassın :) Ne çok laf kalabalığı yapmışım. Kolaylıklar diliyorum hayat yolunda ki Allah zorluğun yanında kolaylık da veriyor. Bende öptüm çokça :)

Güzel gözlü, güler yüzlü şairim. Eskiden bir iplik çeksen bin yama dökülür derdi büyüklerimiz. Bizimkiler de demekki böyle.. Bu günümüze şükür mü desek bilemedim... Bir de derler ki, "sizi kıranları hayatınızdan çıkarın" ... Keşke söylendiği kadar kolay olsa çıkarmak... İki çocuğumdan biri 25, diğeri 26 yaşındaydı eşimi kaybettiğimizde... Biz bununla baş etmeye çalışırken, nasıl olur da sürünmezler diye en en yakınlarımız tırnaklarını bileyliyorlarmış biz kendi derdimizle uğraşmaktan kimseyi görecek halimiz yoktu elbette... Tüm bunlar olup biterken büyük oğlum şöyle bir cümle kullandı "ANNE BABAM YAŞIYOR OLSAYDI KİMSE BİZİ EZMEYE CÜRET EDEMEZDİ DEĞİL Mİ" ben o an yıkıldım... Ve hiç bir akrabamın (benim birinci derece kan bağım olan herkesle aramıza mesafe koydum... Şimdi çok rahatım... :))

Hayat işte.... Lütfen üzülmeyin ve en çok kendinize değer verin... Diğerleri ve siz varsınız unutmayın.... Sevgiyle öpüyorum yanaklarınızdan... :))