küsen dalgaların sesiyle uyuyan bank olsa bulunurdu belki bir çözüm belki bir martı dans ederdi gölgesinde belki de iki fidan el falına baktırırdı oturup falcıya ama bir şehir küsmüştü sana içinde bütün yaşayanlarla birlikte
bir bulutu küstürseydin ağlardı sırılsıklam ve gülerdi ardından unuturdu her şeyi yine kaldığı yerden sürdürürdü elindeki oyasını işlemeye döke saça sevdasını ekerdi toprağa ve hep gülerdi gözlerinden yaş gelesiye ama değildi işte bir şehir küsmüştü sana içinde bütün yaşayanlarla birlikte
küsen bir ateş olsa önce parlar, harlanır, sonra közlenir en son da küllenirdi ezberleri olumsuz ne yaşamışsa unutur geçer giderdi hem öfkesi, hem kızgınlığı bir şehir nasıl ateşe benzeyebilirdi ki içinde bütün yaşayanlarla birlikte
küsen bir sazlık olsa ney olup hüzünlü güfteler söylerdi elini yüreğinin üstüne bastırıp unuturdu sana neden küstüğünü de bu kez durum vahim anlayacağın talan olmuş bir şehir olunca ardında bıraktığın
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Türbülans (ödeşme) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Türbülans (ödeşme) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tanıdığım Hatice ak şiir de cidden başarılı bir insan Ancak konu değişikliklerine yönelmeli bence sürekli aynı klişe de aynı rotada gidiş yolun çekiciliğini kaybettirir Bence değişik konulara yönelmek güzel şiirleriniz e daha yakışır diye düşündüm
Sevgiler