zaman sallarken çocukları beşiğinde ebem hüzün sarardı asmaya sokulsak rüzgar kokardı geceleri koklasak bulut
sisli bir akşam inerdi dağlara ay gecikirdi yine damlar yuvulur yuvak sesini örtünürdü sokaklar üşürdü toprak damlı evlerin çocukları konum verince güneş Nurçek’ten sobada kor olurdu meşe odayı sarardı bestel kokusu babam dengelip çardağa maldanda serçe kuşları dudak payından tutup bardağı anam “ülen herif” derken yumup gözlerini içine bir yudum ah çekerdi her daim
kış biriktiriyor rüzgar kanatlarında üşüyor göçmen kuşlar baharsız mevsimlere yatıyor Gamar namluda çürüyor yılları kanayansa güneş, dut yapraklarına
ciğerlerimizde öksüz bir ülkenin çığlığı yağmur giyiniyor sesimiz uzaklarda hep uzaklarda bir umut kokusu
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
umut kokusu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
umut kokusu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.