Gözyaşlarım inci gibi toprağa düşerken,
Toprak aydınlanır gözümün feri yere inen,
Nurlar saçılır şafağa kim bu geceyi kaldıran,
Arafat tamıyız değişmiyor yaşam var mı anlayan;
Tohum inerken toprağa bir letafet çıkar semaya,
Saçılan koku kuşatırken koca evreni baştan başa,
Köpekler havlamayı keser uykuya dalar şafakta,
Ne oldu insana gafletten kendinden geçiyor bu saatte;
Aklıma zindan göründü tefekkürüm arşa tırmanırken,
Duygular göledinden yudumladığım su mideme inerken,
Bir başka esiyor rüzgâr tokmaklar beynimde gümlerken,
Tomurcuğa dönmüş fideler solucanlar yüreğimden geçerken;
Sabahın rahmetiyle kuşatılmaktır benim hedefim,
Rızıklar şafakta inerken meyyit gibi horlayarak nasıl beklerim,
Avucumla alamıyorum seherde inenleri çok dar yerim,
İneni alıyor çok geniş yüreğim peki bu hüzün neden sevdiğim!
Erol KEKEÇ/20.06.2021/06.10