nehire düşen gülüşlerimkayıp zamanlardasın giydirip gittin geceyi gündüze kağıt gemiler avuçlarımda umut dolduruyorlar yüreğime bir martının sesinden düşüyor bir denizin çığlığı yükleniyor yıldızlar geceye başımdan aşağıya dökülüyor yalnızlığım sensizliğe giden yolda ıssız mı ıssız yol pusulam geceye azmettiriyorum zifiri karanlıklardan geçsin aydınlık yüzüm sarılsın gelecek senli zamana düşsün yıldırımlar vursun aşkın şah damarına içmedi aşk membasından serinlemedi ne Mecnun ne Leyla akmadı durulan sular yağmadı yağmur sakladı gözyaşlarını başka bahara oysa ben yağmur duasına mülteci sabrın gergefine zimmetli şekilleniyor gözlerimin önünde yer gök kırmızı bir rüzgar tutmuş saçlarından kovalıyor akrep ve yelkovanı umudun sahrasında çalar mavisi göğün toplatır kırıklarını nehir’e düşen gülüşlerim Hülya Çelik |
Tebrikler.