GÖÇMENLER
Bahçenin gözdesiydi çınar
Uzamıştı kolları her yana Rüzgâr kokular sunar Kuşlar ona konar Yayılırdı dallarından şarkılar Mavi bir ladin diktiler yanına Küçümsedi çınar, neşe vermedi canına ’Ne ufak şeysin sen böyle!’ dedi Söz dokunda ladinin kanına Dokunulmamalı kimsenin yerine Sabit-kadem olmak gerek, biline Müdahale edilirse bir ağacın evine Kök salması mümkün olmaz derine Bahçeden bahçeye naklolmaktayım Sen keyiftesin de.. ben hastayım, yastayım Bıraksalar görkemli bir sarayım Söyle, nasıl bir ev yapayım? M. Talât Uzunyaylalı |
beğeniyle okudum
Yüreğine emeğine sağlık
________________________________________Selamlar