‘’Kâğıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiç biri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
Limanı olanı aşkı olmaz ki bayım…’’(Alıntı)

Renginiz nedir ya da ricanız?
İhbar edilesi bir aşkın öncesinde
Tevazu yüklendiğim ömrün bilmecesi belki de.
Şivesi olmayan bir şiirsiniz
Şiirden öte bir kayık
Alı al moru mor gecenin uğultusu
Dermanı sadece saklıdır Rabbimde.

Mevsimlerden hangisisiniz?
Ya, uğurlu sayınız?
On üçü hep sevdim ben
Aslında sonsuzluğu en çok
Aykırı düştüğümse cihan
Cennet bildiğim hangi yüreğin kıyısıysa
Yanaşamadığım gün ve gece.

Yanaşamazsınız da yanıma, bayım:
Yeşeren gözlerimde uludur aşkın ibaresi
Rabbimden çok sevdiğim kimse yok madem
Öncesinde yaşardığım kadar da yok sayıldığım
Bir düzlem
Elbet aşkın alametifarikası
Sözcüklerim kanatlıdır benim bayım
Tıpkı ruhum gibi.
Kandığım aşikâr da yalanlara
Ne de olsa içi dışı bir bildim insanları.

Bazen ihanete uğradığım
Esaretinde yalnızlığın
Rabbime bulduğum her zerrem
Kanayan yürekten süzülse nameler ne ki?
Nazenin çukurlarında çehresinin
Dünya denen limanın
Ulaşılmazlığım kadar
Saf tuttuğum önce
Arkada dahi görünen siluetim
İçimdeki ışıktır taşan
Taşınası bir mülk gibi
Yüreğim ve sözcüklerim:
Hem mühürlüdür benim yüreğim
Miadı dolanlar ne ki
Dimyata giderken olduğum pirinç ve benzeri
Ne de olsa mutluluk pek bir izafi.

Hüznümü sevmediniz madem
Katık ettiğim coşkum da mı yabancıdır size?
Yabancısıyım ben aşkın
Bir o kadar yerlisi
İçimdeki dünyanın da yoktur eşi benzeri.

Himayesi altındayım Rabbimin
Bozguna uğratan bunca insan nesli.
Riyasızdır benim sözcüklerim
Toy olsa da benliğim
Tay gibi hızlı düşünür severim.
Soğurum da ansızın
İçimdeki buz dağı saklıdır sadece O’nun nezdinde
Pay ettiğim illa ki Mevla’m
Aşkı ve umudu da payidar kılan.

Pekişen bir hasrettir her gün gömüldüğüm dizeler
Pişekardır özlemim
Öykündüğümse hiç kimse.
Şükür öldürdüğüm nefsim
Aşka binaen
Giyindiğim şu mintan
Bakmayınız siz benim afaki öfkem
Saman alevi gibi yanar sönerim.
Sevdim mi de çok severim
İçimde saklıdır neşri.
İfa ettiğimden çok öte aşkın ve inancın feri
Ne de olsa neferimdir umut
Unutulduğum ne ki?

Yeter ki silinmeyeyim cihanın belleğinde
Kat çıktığım illa ki hidayetin merdiveni
Görünmez olsam da
Bilinirdir içimdeki yangın
Aşkın ateşinden doğan her bir kıvılcım
Sabrım ve inancım hep baki.