ÖMRÜMÜN İLK SABAHISen gittin gideli makberdir gönlümün ikametgahı Nereye dönsem sana gider bahtımın son güzergahı Gel yine sen ol içimde ki aşk mabedinin ilahı Bitsin uyanmamış gecenin uyanılmamış sabahı Dinmek bilmez, her gecen gün atar bu gönlümün özlemi Durmak bilmez, çağlayanlar gibi akar gözümün yaşı Ne kadar taşıyacak bu ruhu beden denen kuryesi Ne zaman başlayacak o sonsuz ömrümün ilk sabahı Beni böyle kalbi yaralı bıraktın da gittin amma Bir gün dönersen geri, bil ki hiç kırgın değilim sana Bitmişse zamanım bu dünyada kavuşamayız amma Seni bekleyeceğim o sonsuz ömrümün ilk sabahı |