Solumun Ağrısına Düş YarasıyımEsmer asıllı bir rüzgar Ömrümün saçlarına takılır Zaman Sokrates ayazlı bir şiir Eflatun hayâller birikmiş Lacivert hüzne çelmeli Gölgemin omzu sevda yükü Tiyatral fısıldı ardalı acılar.. Nakkaş işleniyor hayât duvarına Renk, renk beneklenir yüzüme Acımtırak ahengisi üzerime örtülmüş İçtim aşk şarabını Öyle sarhoşum kendimi tanıyamam Bir yudum aşkta y/andı gönlüm Çarmıha çivilendi öyküm Mesele şu ki, aşk laf anlamaz Saatler geçimsiz benimle On iki vurduğunda seni hatırlatır Özlem ağır yakarlıdır yarene Acım realist şimdilerde Göğsümün çeperi yara bere içinde Sanırım yaşam taklidi yapıyorum Ölüm korkusu binbir telaş gözlerimin Gönüle sevda girince, çelimsiz akıl Sılasına derinleşen sabır kahırlı kalbe Repliğini unuttuğum bir senaryo sahnesi Aslında hiç yabancı değilim Defnedilen aşk yalnızlığıma çıkıyor Şimdilerde Havari ıslık tespihleniyor Bir dervişin ellerinde Yazgım seyyah Tarihle sürükleniyor acılarım Aşka öpülmedi yüreğim Seni, sensiz de sevdi yüreğim Gizem |
Hüzünle..
Resme bayıldım yalnız ..
Gizemcim sevgimdesin canım benim.
Kalemde kalsın Sen üzülme..