kurduğum cümleler giderek kısalıyor..yüreğimi elde say ìçimden gelmiyor bu aralar yazmak seni renklerim eksik ışığım azaldı kurduğum cümleler giderek kısalıyor duygularım kül rengine döndü alev kırmızısı korlar süslemez şiirlerimi imgeler çizmez resmini ucu açık cümlelerimin öncelerimin.. siyah,beyaz resimleri solgun,yorgun ne içli bir güfteyim ne de şarkılar söyledim senden kalan dallarım eski bir kaç yapraktan ibaret dağların.. yamaçlarına serpilmiş sensiz yaşam yalnız.. usulca,sessiz senin şehrine de düştü mü ayaz da kar sensizliğin girtabında kapalı kapılar ardında düşlerimdeki hayalin bile gitti uzaklara dönüşü olmayan bir yolda ruhuma eşlik eden bir sığınağım yok artık sen yoksun ben yokum biz yokuz sevay |