Vâlideyn
Denize atılan çarşafın bir
merhemiydi Vaveylâm senle Korkum senle cürmün kaçışı D’okunan yâralarım ağır Ben bir deliyim aslında Anneyim külçe Cemâlinde korunan elmâsımı alma diye Bir kulube i şarabım marifetimde Hiçe bir efrâd kül olur Kül eder mecmuâmı Sana Gömleğimi verdim Son liflerinde Bir elifbâ gibi ağır Masiva bir kelimeye olur kalbimde Aşıka dost husumet verir mi ey rab? Latife olur benim Sey korkaklık Ölü dirilirken Gocunmak nedir bilirim İnsan olmaktır artık gâyem Bir in’san Cinden noksân Bir siirle Adı lâ olan Allah lâ Cinde cin İnsanda insan Melekte melek Sana yaklaşan. Bir olmak için seni seçtûm Dâ Valideyn Vedâ kişneyerek Can can da olabiliriz El vakt aşk Ne haldesûn dâ Bir benû anlamadûn Anneler cennette pişmanlık dilerken Gariptir yol Gariptir Yolu bilenesektir Dünya malı dünyada Gönlüm sana hassektir Tandırın yanında Gönlün arasında Ekmeğin ıslakken Atarım bağırsaklarıma Kaynakların suyu Ezanın gönlünde Kolun telmusunda Ağzı gönülde İncisi ayakta Annesi aşkında Allahın muradı. Sxwelin sıradı. Yunus tapancı |