Memleketimde acı var
Güneş bile her sabah
Memleketimde acıyla doğar!
Dağları sarp olduğu kadar acıdır
Yol vermez insanına
Acılar bu memleketin insanının tacıdır
Yolları acıdır memleketimin
Ölür insanlar önlenecek kazalarla
Cebe acı dokunur düşünce
Otoban yollara
Köprüsü pahalıdır
Ödediği vergi adına
Memleketimde acı var
Bahar tadında
Okulları eğitim veremez
Yüzonuncu olur
Dünya ortalamasında
Geriye sadece kalıyor bir Somali ve Srilanka
Memleketimde acı var
Ekmek uğruna, ölür paneminin Korona’sıyla
Yeraltına iner ekmek kazanmak uğruna
Can verir körpecik bedenler maden ocaklarında
Çocuklar ölür anne kucaklarında
Kadınları kurşuna dizilir sokaklarında
Askeri dayak yer vatani görevi için gittiği kışlasında
Anneler düşer yaslara …
Memleketimde acı var
Acı var doyasıyla
Mendil satar oyun çocukları gidemez
Yoksulluktan okullara …
Memleketimde acı var
Gelen soyar, giden soyar
Vatanı seviyormuş gibi bağıra bağıra
Sadece kuru gürültü var ortalıkta
Biri parmak sallar nağra atarak
„Kanınızı akıtacağım oluk oluk“ diye sokaklarda
Tencereler boş mutfaklarda
Asgari ücret yetişmez
Ayın ortasına
Geriye hiç bir şey vermez sağolsun
Büyüklerimiz, bir şükürden başka!

H. Hüseyin Arslan - 13.05.20212