Altın Tarih, Kurşun İnsanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Göz yaşlarımız bundan mı tuzlu acaba...
Her kanayan yaraya tuz bassın diye mi yoksa.
Önceden kalemimin karası düşerdi sayfalara
Artık sadece kalemimin karası düşmüyor... Düşüyor bir bir hayallerim, umutlarım, yarınlarım Acı veriyor artık beyaz sayfama düşen kimi siyah, kimi beyaz saçlarım. Kimi de göz yaşlarım. Sahi bir bomba misali gibi düşerdi göz yaşlarım beyaz sayfalara. Düştüğü yeri dağıtıyor... Nice yazılmış sevgi dolu umutları, yarınları, kırlarda oynayan neşeli çocukları bir bir dağıtıyor bir bir gömüyordu hepsini beyaz sayfaya Ben yazıyorum ama bombalıyor yine gözyaşlarım kalemim tükeniyor umutlarım gibi. Her sabah doğan güneş destekliyor beni açan çiçekler süslüyor gözlerimi öten kuşlar, çocuk sesleri gibi bağlıyor hayata yeni bir umuda koşmalıyız ve inanmalıyız doğru hayata Evet inancım var tüm insanlığa kaybetmedim ruhumu daha bu ruh, bedenimde var oldukça kaynak olacak yarınlara... olmalı da. Haydi yazalım tekrar Bu sefer özel silahlarımızla Çıkarın en kıymetli altın kalemlerinizi Vakti gelmedi mi ? Yazalım bir bir toprağa düşen çocukları , insanlığı Unutma kendimizi de yazalım başlığa Altın harflerle.... ’Kahramanlar hayaldi, kuklaydı İnsanlar’ Hala elinde mi kalemin ? Yazdın mı başlığını ? Bırakmadın mı daha kalemi ? Herkes alamaz altın kalemi eline , altın harfleri kullanamaz Altın kalplerde yetişir, altın kalemler Elle değil yürekle yazılır altın harfler, tarih sayfalarına Hadi ne duruyorsun yazalım artık kendimizi Toplanalım , bitsin bu oyun Kaç Ademoğlu daha gerek Parıldamaya... Osman MAHMUTOĞLU |
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Saygılarımla.