Penceremin Rüyası,
Yaptığım yolculuklarda hep pencere yanı koltuklarda otururum.
Kimi kirli kimi çok temiz gösterir baktığınız manzarayı.
Ben pek takılmam temizine, kirlisine...
Pencerelerin dile gelmesi için bir sır bu benim için.
Önemli olan Anlatacakları ve anlayacaklarım.
Hal böyle olunca da yaptığım yolculuklarda pencerelerle sohbetimiz gelişti.
Anlattıkları şeyler bazen içleri dağlasa da
bazen yeni aşkları anlatır ballandıra ballandıra.
Penceremin Rüyası,
Hava ve tren yolculuklarında kaleme alınmıştır.

Masalsı bir film oynar şimdi penceremde.
Sürükleyen bir beyazın içinde seyahatteyim.
Mavi ile yeşilin arasında kalmıştı gözlerim.
Yer ile gök arasında sanki bir düşteyim.

Manalı manasız dalarım, senin yüzünü yeryüzüne resmederim.
Üstündeyim düşen elmanın ama altındayım parlayan yıldızların.
Penceremi kıskanıyor kara bulutlar ama arasından sıyrılıp doğuyor süzme ışıklar.
Yer ile gök arasında sanki bir afetteyim.

Ardı kesilmez penceremden geçer tüm duraklar.
Hiç kesilmiyor sesleri gıcırdıyor tekerli vagonlar.
Kendi yolunda bile düz gitmiyor, savuruyor sağa sola uçsuz bucaksız bu raylar.
Yer ile gök arasında sanki bir ekspresteyim.

Uyusan da engelleyemezsin orada da bulur kabuslar.
Mola versen de öylece izlersin afet gibi geçer yıllar.
Karanlıkta bile bulur yolunu raydan çıkmaz vagonlar.
Yer ile gök arasında sanki bir aşktan geçmekteyim.

Muhabbetle çıkarsan açılıyor tüm güzel kapılar.
Penceren de kirliyse korkma anlar içerdeki yolcular.
İneceğin yeri bilirsen kucaklar seni tüm sevdalar.
Yer ile gök arasında sanki bir meşkteyim.

Osman MAHMUTOĞLU