O gün
Serçelerin gözyaşının rüzgara iliştiği
Yapraklarımın savrulduğu bir gündü

Bir teneffüs zili
Cemrenin rahmine vurdu neşteri

Atatürk büstünün önünde her attığın sancılı adımdan
İçimdeki kıraca bir bulut yağmur doğdu

Yeşile büründü kırağı tutmuş parke taşları

Sınıfın penceresinde büyüdü dört yapraklı yonca
Açmaya durdu orman gülü kimsesizliğim
Ne beyazdı ne kırmızı mordu rengi

Teneffüste
Kelebek konmaz kimsesizliğimle
Gözlerindeki petekler arası mekik dokudu arılar

O gün sevgisiz yavan günlerime
Katık ettim deli bal gözlerini

O gün körpecikken tomurcukla donandığın gün

O gün soktu yedi boğum utangaçlığın yüreğimi

O gün nur topu gibi doğan bahar
Hala yüreğimdeki zemherinin
demir parmaklıkları arkasında çiçekli bir kız

O gün bir çay kaşığı deli bal gözünün
Beni yıllardır tuttuğu gün

Yüreğinde ki cıvıltıların kulağıma tünediği gün

O gün sevdim
Ela gözlerinden
Teneffüste sevdim ben seni