Ela Gözlü Papatya
Yere düşünce notalarının dizleri kanayan
Gözü kör müzikler bizi dinlemeye gelirdi Pembe panjurlu evimizin bahçesine Ela gözlü papatya sulayan sevdam Islatamadı feleğin kibrit çöpünü Gözlerimin buluttan ödünç aldığı acı sular Ağzını yakmadı yangınların Sokaklara sığmadı Kaldırımdan tel direklerine taştı Doğurgan hayallerim Leyleklerin göçtüğü Kapısız penceresiz Çör çöpten yuvam Sığar mı kimsesizliğim Dilek balonlarının saçıldığı Gökyüzü çatısının altına Ben bu mavinin acemisiyim Nasıl kanat çırpılır burada Bir gün düşümde Balonlara sezdirmeden özgürce uçup uzunca bir yola çıkacağım Uyanınca Damlaya damlaya hüzün olan İç çekişlerimin içine Atamın sözüne güvenerek Yeniden ela gözlü papatya ekeceğim |