KÖRELME
Yanı başımda, tam kollarımla sarmışken umudu uzaklaştırır hakikat umduğum tutkuları
Varoluşsal sorunlarla başa çıkarken hayatla koparırsın bağlarını Sanrılara kapılırsın Ardından bulutların arasında fırtınalar çakışır Tanrı’ya yanaşır, tılsımın uyandırır bulguları Ulaşmadığım dağım, Kartal yuvasının yamacında aldığım anahtarı derin okyanuslara attım Akıl tutulması yaşatır Ayın karanlık tarafıyla tanıştırır Bağrıma saplanır ayazında kışın Kanın her damlası yaşlarımla karışırken tek odağım Kayıp yollarım, pusulamı şaşırtır Hazin sonlarım durumları karıştırır Toplumdan uzaklaştırır bunalımların Boşlukta uzandığın şuncacık alanın darlaşır Korkuyla duvarların arşa uzanır Aşınmanı sağlayacak kurtuluşun sevdandır Arınmanı kanıtlayacak burukluğun vicdandır Yaşa karmaşa da, şaşırmaya başla Taşan garaz azalmaz, rahatla Aynalardan kaçan hataya başlar Havsala savsaklar sarmalda Zamandan aman arama asla Şakaklarda tabanca patlatsana arat varsa Payan zarar, arafta kal yalpalamadan Yasaklar yasal yamaçlarda Yazmaya hal kalmaz arşta Kafamla baş başa kalmak yaman Dumurlaşır duygularım hıncım dışında Suskunlaşan kuşkularım mıhlı aklıma Uyuzların nutukları yığındır, ırgalama Uykularımda utkularım, yıkılır hırslar Vukuatlar umutlarımın sabrını sınar Huzursa uzak, nabzımım bıçaklamak Bulduğunda pusatı alayına kıyar İnsafımın ispatı kolpa Hakka inancımı alır insanlar İntikamdan başka yüreğim soğumaz İmkansızlık olgusu usanç İtibar kolaylık sağlar burada İmtiyazsızsan doğurur kanlı sonlar İhtimal yoksa konuşur kurşunlar Ekmekle oynayanı vur acımadan |