DÜZENİN ÇARKINDA
Yükümlülükleri geçiştir, ertele hedeflerini
Bir sike yaramayan yedek biri olarak idame ettir hallini Aciz beynin erişemez hiç, anca medet beklesin Bütünüyle gerçeklikten kopar beyni İyiye gittiğini düşündüğü ömrü iyice körelir Geceleri nöbette uykusuzluk zehri Özenle mahveder her şeyi sanki Bilinçli şekilde biçimsizleştirir kaderini Gücü düşük, öğünü sönük günleri Hareket eder ibretlikleri görmemiş gibi Direnci eğitilmemiş, disiplini eksik şahsiyeti Bahsettiğim her adaletsizliğe hissettiğim öfke şiddetlenir İnovsyon bul bu boklukta Asla kıymeti yoktur kapitalist uyarlamada Adaptosyon olmaman suç olur bu uygulamada Sonuçlanmaz davan kurallarla Memuru doymaz arpaya Zabıtalar çalar seyyardan, yasa istemez hatta Madalyonun diğer tarafında çal halktan ve rant sağla Mikrofon başında ki saraylının saçmalıkları çıkar arşa Farmason kullanır kutsalı ve bağlanır makamlara Apollon dahi akıl tutulmasına deva olamaz Hatta tanısa bunları oklara boğar Afallatır adamı bu topraklarda ki komedya Oyunları kuranlar hilebaz, savaşın hurda Bipolar bozukluğa uğratmadan şahsını kurtar Kafayı sıyırmadan kılı kırk yarıp çık aralarından Üst satırlarda ki şahsım kayboluyordu bu bulmacada Odaklanır zamana, konsantrasyon en üst safha da Bir abinin dediği gibi ’’Umut her şeyden muaf’’ Ayakta durup, çalışacağım durmadan aklıma sıkıca tutunarak |