Konmak mı istiyorsun iki kanat çırpışı
Dolu dizgin koşabilmek mi istiyorsun
önüne serilmişse bir yüksek dağ
Dön o dağı kendin mi yaptın bir bak

İstersin olmaz bir pranga misali bağlar
Koşturmaz seni bir çocuk özgürlüğünde
Tutsak hissedersen kendini mahpusta
Dön o mahpusu kendin mi yaptın bir bak

Çok şey isteme yük olur yolda yorar
Kuyu olur birileri seni Yusuf sanar
Yusuf a.s gibi kendini mertebeli sanma
Dön o kuyuyu kendin mi kazdın bir bak

Haset hasret kelimesinin başlangıcıdır
Biri ahiret yangınına götürür insanı
Birisi ahiretin sahibine kavuşturur insanı
Dön hangi hasreti kendine seçtin bir bak





BU KISIM BASKA BİR ŞİİR

Büyüdükçe ben hayallerim küçüldü
Hiç görmek istemezdim dağın ardını
Korkuyordum sonu görmekten
Korkuyordum hayallerimin bitmesinden
Seni hep o aşılmazın ardında sanırdım
Hayallerimle kendime avunurdum
Korkuyordum aşılmazı aşmaktan
Ya yoksan o aşılmazın ardında
Bir sürgüne düşmüş gibiyim
Kapattım kalbimin kapısın başkalarına
Belki-Belki-Belki diye geçti günler
Sensiz çaresizliği görmek istemiyorum
Ben kaybetme korkularımı büyütüyorum
Yüreğimin bağında


Ne oldu sanki onca teknik yazılar
Çok mu önemli tabikide önemi vardır
İşler ve meşguliyetler varrlık süsü
Hepsi birer meşgale ve sorumluluk
Tüm işleri ve meşgalenin kalbi olmalı
Ya da kalp ile dokunulmalı
Yeniden yeterince sevilmeli
Kırlar ve bağların olmayabilir
Bir saksıdaki toprağı severik yetinelim
Bir çiçik ekilecek kadar az olsa da