Çekinik SularıSandım ki! Bu bahar ellerinde çiçekler Kanaviçeye duracak ruhun Karşı tepelerden çiğ meltemi Ağır işler buralarda zaman/ Önlük ceplerinde kuru karanfil Yüzlerde elma gülüşler Kaça çıkar bu badire Kaçta atlatılır zemin Yollarda… Desem ki; Bu çekinik suları Bu geniş alan Ruhuma salıncak Ellerim çiçek kokar Her Pazar Her Salı Ertesi/ Gülmekte var ağlamakta Bu sonsuz gün diliminde Sözlerimde kin arama Dilimde zehir/ Kaç kez vursunlar beni Kaça yazılsın Adım… Dönmese balıklar dönmezdi Bu kirli derelerden Mutlaka duruluktur Özgürlüktür yüzleri Kaç kez çekildi bilmiyorum Avucumdan kayan ahlar Dinlemez ki beni/ Vahalar… Şimdi çekinik sularımdayım Şiir aralarında betimleyim Neyim/ |