Mısralarımdan gitmedi gülüşün
Kalbimin çatısına yuva yapmış sessizliğin
Hüznün yerleşmiş gözbebeklerimde ki maviye Yutkunamamışım damağıma yapışmış mevsimleri Saatler selamsız geçti bu sabah yine Durmadan çalsan aşk’ın ıslığını Parmakların dile gelse mutluluğun çanlarında Saçların dolaşmasa ölüm denilen yalnızlığa Kokun güftesini unutmadan gelsen Mısralarımdan gitmedi gülüşün Huzuru arayan kollarımda geceledi yokluğun Kalemime kastın mı vardı sevgili Baykuş tünemiş sokaklara çizdirdin yolumuzu Sen ki Sonbaharın yüzünde kuruyan bir damla yaşım Sözcüklerimin dilinde ki gri Sevinçlerimin astarında ki yama Suskunluğumu pekiştiren geçmişim |