EN SEVDİĞİM, HAFIZ...Her düş’ün bir yalnızlığı var/mış, hafız Ve her düşüşün de. Gözümden düşenlere hep atıfta bulundum mademki Öykündüğüm başka bir mevsim artık İçimde solan çiçeklerden derlediğim bir çelenk Kimse methiyeler düzen birbirine Kanamalı geçen ömrün de tüme varımı Nihayetinde benmiş gerçek olan ve Mevla’m. Akasya bahçelerine dadandım bir ara Bazense çınar misali dayandığım, yüreğimi verdiğim Oysaki en sert rüzgârmış aşk: Latife yapmıyorum, hafız Hem durduk yere severim ben. Lafı uzatmak istiyorum En çok da kendime dokunmak Hem her mevsim yüzleşmedim mi ben kendimle? Sonunda buldum ya Rabbimi Aslında hep içimde vuku bulan Hep de en çok sevdiğim Zamanın çizelgesine bakıyorum da: Sahi kaç santim uzadım ben İnsanlara verdiğim değer ile… Rengim kül gibi Küllerim hala sıcak kalbim gibi. Hala aşkın tarifesinde asılı bir levhayım Ah, bir de o rakımım yok mu? En çok dokunmaksa imkânsıza… En çok yâd etmekse maziyi… En çok da azımsandığım bir ömür İyi de bilmezdim ben aşkın kibirli olduğun. Meftun hecelerden derlediğim ne çok mevsim: Elbet aşkın şiarı, hafız Üstelik ben şair filan da değilim Lakin şiirmiş yaşadığım hayat Ve gezgin varlığımla salındığım mekânlar Yalıtılmış bir insan olmak meğer kaderimmiş Oysaki hep sevilen olmalıydım Sadece seven değil Sonunda dindi lanet söndü feri dünde kalan mevsimin. Miadı dolan kimse ve her neyse İstimlak edilmiş ruhumda mı saklı sahi hayatın ve aşkın mizacı? Köpüren bir dalgayım işin aslı Yaladığım kıyılar Yeltendiğim nice hayal Yüzüme gözüme bulaşan kum misali Hatta kum saati iken mizacım En çok da kelebek mizaçlı kalemim En dirisinden hem de En dingin olmaksa özlemim… Nerede, be hafız? Hayat denen bu teknede varsa huzuru bulan Yine de meddücezri aşkın ve fıtratın En sevdiğim hafız: Elbet İlahi Sırdaşım. Çözemediğim ne çok denklem ki: Bana ne bana ne? Sıra bende şimdi Şiarımsa umudun bakiyesi. Hem sevemedim şu çizelgeleri: Eh, serde saklı muhasebenin frekansı İyi de bir t-tablosu değil yüreğim Gerçi esintisini hissettiğim ne ise Ne yazık ki dünümde saklı. Nihayetinde firar ettim kendimden İzdivacına talibim mutluluğun Ne zamanki başladım yeniden İçimde devasa bir kehanet Meğerse içimde saklıymış kâinat. Addedilen hangi sıfatsa Yüküm ağır, hafız Bu sefer de sen kes hesabı: Bir ara ödeşiriz hem Mademki son söz kaderin Yalnızlığımla geldiğim huzuruna İçimdeki rahmet ve İlahi Aşka en baştan kefilim… |
Kaleminize gönlünüze sağlık.