Hasretin Güz Çiçeği
Felek pençe atmıştı sanki
Yaralıydı güneş Döşünde flaster şeritli pamuk tarlası İlkbaharın önünde bir perde Yazın Panjuru bile kapalı Aynı yerde dönüp dolaşıyordu Bir sonbahar bir kış Olsun Kiraz çiçeğim açmadı ama Yaprak döken içimde Her şartta açtırdım hasretini Susadığında Yağmurlama ağladım Sardunya gibi Hüzünlerim iki renkli açtı Kokusu kanat çırptı Mısraların dalına kondu Ondandır Şiirlerimin hüzün kokuşu Ondandır benim i mgelerin Kırmızı ile mavi oluşu Okuyanın aklına mor doluşu Kardelenlerden önce Son baharımda ki güz çiçeklerimin Yara açmasındandır |
Sonsuz selâm ve saygılarımla.