Tak, tak, tak!
Zorba komşun kapısını çalıyor, bak.
Sen; „ İstanbul Sözleşmesi fesh edildi zaten.“
Dersen,
tut dilini, yum gözlerini, kulaklarınıda tıka,
gir yorganının altına umursama bu zorbanın yaptığına
ve uyu istersen.

Bu zorba adam
-senin vurdum-duymaz olduğunu bilerek-
birazdan kendi evine girecek,
küfredecek karısına
bu insanlıktan nasibi olmayan yaratık,
dövecek ve belkide onu öldürecek,
yok olacak bir kadının daha yaşama hakkı artık.

„Dışarıdan kışkırtma“ bahanesiyle,
„Tahrik, namus, örf, adet, yaradılış“ teranesiyle,
senin bir banane’ci(*) olduğunu bildiğinden
karışı koymayacağını da hesap ettiğinden,
gasp edecek kadını,
hiçe sayarak insanlığa yakışan eşitlik kazanımını,
kirletecek böylece İSTANBUL SÖZLEŞMESİ’nin adını.

Bilki insan olmak dayanışma ile yaşar;
Sizin ablanız, karınız,
kızınız yada ananız
kadın değilmi arkadaşlar?
Kadınlar, kuruluşlar, sendikalar, dernekler,
hatta ve hatta erkekler
yani tüm ülke-halk,
ayağa kalkmış hâk arıyor hâk,
sense sadece uzaktan bak!
Bu kadar mı bencilsiniz siz bugün,
size ait olmayana zulüm ve ölümü hoş görün?

Dün;
„Bana gelene kadar…“ dediğin,
zulümüne baş eğdiğin
zorba,
çok yakında
tak-tak‘layarak senin evinin kapısını vurduğunda
eğer sen;
„ Bunun böyle olacağını biliyordum zaten!“
Diyeceksen…
Bugün yerinden kıpırdama istersen?

(*) Banane almancada „Muz“ demektir. Dünya siyasi coğrafyasında „Muz Cumhuriyetleri“ olduğu gibi, bu cumhuriyetlerde yaşayan Muz Erkekleri‘nin yani Bananeci’lerin olması da olağandır.