İşte sen, sonrası ben
Aynı düzlemde oyuncaklarımız
Bir kurşunu tutuyoruz ikimizde
Sen kurşun döküyorsun
Bense, kurşun atıyorum düzensizliğe
Bu, ne yapsam da sanrısal gerçek, sarınıyoruz
Ayırdına vardık varıyoruz
Sonra meylimiz yürüyor öznesizliğe
Bir kurşun daha kıvrımlara
Değme gitsin, şiir oluyoruz.

Şu tezgâh bizim, kilim dokuyoruz.
Bir ismi kucaklıyoruz Türkçe sözlüklerde
Kavramsal tütün sarıyoruz tabakamda
Sonra da bir frezede yüzeyiz, oyuluyoruz.
Bir gerçek gerçekliğini süslüyor elimde
Dünkü söylemi çelişkili
Çelişkiden alışkıya oltamız uzuyor
Şu tezgâh bizim. Bir kilime daha başlıyoruz.

İşte sen, sonrasında ben
Bir kurşun daha elimizde
Sütyen bedenini saklıyoruz birbirimizden.
Vargılarımızda bir gergedan sürüsü
Oyuncaklarımız yürüyor üstümüze
Güzel oluyoruz hızla ikimizde
Güzelse duvara asılmalı biliyoruz.
İkimiz de bin oluyoruz un ufak
Asılmışlığımız aydan da güzel.
Oysa şiir senin güzelliğin, anlıyoruz.
Ne kirkit özgür ne desen olgun
Bu kilim, bizim kilim, albenili
İnce dilim, iri kıyım, noksan dokuyoruz.
Temmuz 2015 Narlıdere/İZMİR