serenatçıesinleri tutuşturdum aşk kıvılcımlı kitap sayfalarında dimağım yandı-sonra lâl ile sözsüz kaldım ağır ağır gece yarısını geçiyordu şiirlerin ruhu// ve eş’sizliği tutamadı araf’çalı badesiz sarhoşluk.. bir eskiz çizgisi yutkunması yaşadı saniyeler kalemi sapladım siyah rengin dayanağına eksilmiş duygumla çıkardım iki dizeyi tozlu yuvasından âniden sarıldı yüreğime kadim bir ilhâm perisi ç’ağlıyordu hasret ferinde senfonik bir beste lirik bir anlatı duruyordu yağmurlu düşüncemde zaman irisi tümcelerle çoğaldı sevda notaları izdivaç vaatli güftesiyle sessizlik istiyordu serenatçı... .. |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...