RUH SÜRGÜNÜ
Gözyaşı yurdunda gamla yoğrulan
Gönül bahçesinin nazlı gülüsün Hasretin acısıyla bükme boynunu Belki de Şaduman olursun bir gün Saygılar azaldı, yitti itaat Hali anlamaya kalmadı takat Düşünceler esir, bedenler azat Vatanından uzak, ruh sürgünüsün… |