SIFATBir hayatı kaybettik, hayat içinde Her anımız sanki feryat içinde Dönüp bir bakınca ardımız sıra Zamanlar kaybolmuş, hasret içinde Çalış, didin ve koş; düşün ve de sus! Görünüşte hürüz, aslında mahpus Dünya denen mekân, koskoca fanus Geçip gitti ömür heyhat içinde Kim neler söyledi, kim neler duydu? Kimi palazlandı kimi hep toydu Hangi kelam ve söz cümleye uydu? Kaybolup gittiler lügat içinde Birçokları üç beş pula satıldı Kimileri saftan safa katıldı Cümle kötülükler üste atıldı Yine de biz kaldık ispat içinde Ne fikir, ne zikir; nasibi yoktur Yarınki serveti bugünden çoktur İyilik güzellik ruhuna yüktür Yaşaya dursunlar abat içinde |