Hemşerim bu tadı yaşayan bilir
Bir başkadır Merzifon’da gördüğün
Bir ilahi tablo ki her mevsimde değişir
Her anı ayrı coşku her günün ayrı düğün

Aralıkta saçakları buz keser
Esen yelle bir türküdür çalınır
Ocak ayı bembeyazdır tüm yerler
Bacalardan ince duman yayılır

Şubatında kar yağışı azalır
Çiğdemleri kardan boyun uzatır
Mart ayında gök delinir boşalır
Bir tek günde birkaç mevsim yaşanır

Nisan ayı erikler çiçek açar
Her bir dalı ayrı bir renge boyar
Mayıs gelir yer gök yeşile doyar
Yaylalardan melemeler yayılır

Haziranda dallar kiraz yüklüdür
Başakları boyun eğip bükülür
Temmuzunda dutlar yere dökülür
Esen yelde gelincikler süzülür

Ağustosu köyde düğün zamanı
Köylü artık toplamıştır harmanı
Eylül vakti bağda üzüm zamanı
Avlularda kazanları kaynatır

Ekim olur dalda yaprak sararır
Hoyrat rüzgar yerden tozu kaldırır
Kasımında ayaz serttir dondurur
Tavşan dağı dorukları karlanır

İşte dostum böyle olur buraların ayları
Aylarına benzemiştir adamının huyları
Kâh kışı gören dal gibi boynu eğiktir gezer
Bazen de gündönümüdür fırtına olur eser

Bönen, 22 Şevval 1425 Pazar