VEFA
Heceler bir bir tükendi, bitti sözcük
Bu nasıl arsızlık, bu nasıl yüzsüzlük Artık aramızda bitmeyecek küslük Ne ölün ölüme, ne ölüm ölüne Kırıldı tüm vazolar, kırıldı bardak Çare değil tekrar sarıp yapıştırmak Bitmeyecek bir kin, bin yıl da yaşasak Ne ölün ölüme, ne ölüm ölüne. Mutlu yuvamda artık çileler dolu Arkanda bıraktığın bize ölüm yolu Gelecekse gelsin bu dünyanın sonu Ne ölün ölüme, ne ölüm ölüne Gelde gör arkandaki viraneleri Bulabilirmisin o eski günleri Kalleşce sundun avu ile zehiri Ne ölün ölüme, ne ölüm ölüne Ne deyim ki sadece kendin ölmedin Ölen vefa ve sevgiydi sen görmedin Dilerim gözüme hiç görünmeyesin Ne ölün ölüme, ne ölüm ölüne Erhan DOĞANAY |