Sen Öldün, Ben Öldüm, Biz Öldük
Bir uçurum kenarına getirdin önce
Sonra attın aşağı hain ve kalleşçe Ve o an başladı bitmeyen bir işkence Sen Öldün, ben öldüm, bir bir hepimiz öldük Cesetlerimizi kara toprağa değil Kendi ellerimizle içimize gömdük Yıkım başladı, hain ve alçak bir darbe Artık geceler gündüz gündüzler de gece Mahcubiyet dolu her kelime her hece Sen Öldün, ben öldüm, bir bir hepimiz öldük Cesetlerimizi kara toprağa değil Kendi ellerimizle içimize gömdük Yaşar iken de ölüyormuş işte insan Olmayınca katilinde bir kuru vicdan Ölüme değilde yaşamaya bu isyan Sen Öldün, ben öldüm, bir bir hepimiz öldük Cesetlerimizi kara toprağa değil Kendi ellerimizle içimize gömdük Ölüm ölüm diye bekleyip duruyorum Bu gün olmadı yarın diye avunuyorum Öldün soranlara öldü diyemiyorum Sen Öldün, ben öldüm, bir bir hepimiz öldük Cesetlerimizi kara toprağa değil Kendi ellerimizle içimize gömdük Ne kadar zor içinde cesetle yaşamak Her an her yerde içinde ölü taşımak İçindeki ölüye hep beddua yapmak Sen Öldün, ben öldüm, bir bir hepimiz öldük Cesetlerimizi kara toprağa değil Kendi ellerimizle içimize gömdük Boynum bükük, ak alnım kara, yüzüm yerde Sen düşürdün işte beni bu alçak derde Gerçekten Azrail gelse ölümde gelse Sen Öldün, ben öldüm, bir bir hepimiz öldük Cesetlerimizi kara toprağa değil Kendi ellerimizle içimize gömdük Erhan DOĞANAY |